пракалупну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракалупну́ |
пракалупнё́м |
| 2-я ас. |
пракалупне́ш |
пракалупняце́ |
| 3-я ас. |
пракалупне́ |
пракалупну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пракалупну́ў |
пракалупну́лі |
| ж. |
пракалупну́ла |
| н. |
пракалупну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракалупні́ |
пракалупні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракалупну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пракалупну́ць сов., однокр., разг. проковырну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і пракалупаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).
1. Калупаючы, зрабіць адтуліну ў чым-н.
П. ямку ў лёдзе.
2. і без дап. Калупаць некаторы час.
|| незак. пракалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае і пракалу́пваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
|| аднакр. пракалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні.
пракаменці́раваць гл. каменціраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проковырну́ть сов., разг. пракалупну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)