пракалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Калупаючы, зрабіць адтуліну ў чым-н.

П. ямку ў лёдзе.

2. і без дап. Калупаць некаторы час.

|| незак. пракалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае і пракалу́пваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| аднакр. пракалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні.

пракаменці́раваць гл. каменціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)