празо́рлівы, -ая, -ае (кніжн.).

Здольны прадбачыць, праніклівы.

П. розум.

|| наз. празо́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празо́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. празо́рлівы празо́рлівая празо́рлівае празо́рлівыя
Р. празо́рлівага празо́рлівай
празо́рлівае		 празо́рлівага празо́рлівых
Д. празо́рліваму празо́рлівай празо́рліваму празо́рлівым
В. празо́рлівы (неадуш.)
празо́рлівага (адуш.)		 празо́рлівую празо́рлівае празо́рлівыя (неадуш.)
празо́рлівых (адуш.)
Т. празо́рлівым празо́рлівай
празо́рліваю		 празо́рлівым празо́рлівымі
М. празо́рлівым празо́рлівай празо́рлівым празо́рлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празо́рлівы дальнови́дный, прозорли́вый; яснови́дящий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны прадбачыць будучае; праніклівы. «Чаму яно так выходзіць? — думала ідучы Аксіння. — Ці гэта я такая адкрытая, простая, ці людзі сталі вельмі ж ужо празорлівымі, — нічога ад іх не схаваеш...» Кулакоўскі. // Зоркі, пільны (пра вочы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Празо́рлівы ’здольны прадбачыць будучае, праніклівы’ (ТСБМ), празо́рлівец ’тс’, празо́рлівасць ’здольнасць да прадбачання’ (ТСБМ, Стан.). Рус. прозорли́вый ’здольны прадбачыць’, серб.-харв. прозо́рлив, балг. прозорли́в ’тс’. Да празе́рыць ’стаць відушчым; уцяміць, зразумець’ (Нас.), зо́рыць ’глядзець’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прозорли́вый празо́рлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празо́рлівец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў м. (кніжн.).

Празорлівы чалавек.

|| ж. празо́рлівіца, -ы, мн. -ы, -віц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празо́рлівец, ‑ліўца, м.

Празорлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яснови́дящий

1. прил. празо́рлівы;

2. сущ. празо́рлівы, -вага м., празо́рца, -цы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дальнови́дный дальнаба́чны; (прозорливый) празо́рлівы; (предусмотрительный) прадба́члівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)