празаі́чны, -ая, -ае.

1. гл. проза.

2. Будзённы, абмежаваны дробнымі жыццёвымі інтарэсамі.

Празаічныя турботы.

|| наз. празаі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празаі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. празаі́чны празаі́чная празаі́чнае празаі́чныя
Р. празаі́чнага празаі́чнай
празаі́чнае		 празаі́чнага празаі́чных
Д. празаі́чнаму празаі́чнай празаі́чнаму празаі́чным
В. празаі́чны (неадуш.)
празаі́чнага (адуш.)		 празаі́чную празаі́чнае празаі́чныя (неадуш.)
празаі́чных (адуш.)
Т. празаі́чным празаі́чнай
празаі́чнаю		 празаі́чным празаі́чнымі
М. празаі́чным празаі́чнай празаі́чным празаі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празаі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. празаі́чны празаі́чная празаі́чнае празаі́чныя
Р. празаі́чнага празаі́чнай
празаі́чнае		 празаі́чнага празаі́чных
Д. празаі́чнаму празаі́чнай празаі́чнаму празаі́чным
В. празаі́чны (неадуш.)
празаі́чнага (адуш.)		 празаі́чную празаі́чнае празаі́чныя (неадуш.)
празаі́чных (адуш.)
Т. празаі́чным празаі́чнай
празаі́чнаю		 празаі́чным празаі́чнымі
М. празаі́чным празаі́чнай празаі́чным празаі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празаі́чны

1. прозаи́ческий;

п. твор — прозаи́ческое произведе́ние;

2. прозаи́ческий, прозаи́чный;

п. вы́раз — прозаи́ческое (прозаи́чное) выраже́ние;

п. вы́падак — прозаи́ческий слу́чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празаі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прозы (у 1 знач.). Побач з паэзіяй і драматургіяй усё большае развіццё атрымліваюць празаічныя жанры, асабліва раман. Адамовіч.

2. Будзённы, абмежаваны вузка практычнымі інтарэсамі. Якая там можа быць рамантыка, калі перад табой такія празаічныя турботы! Шамякін. Калі парыў самахвалення Улёгся ў Вогуце, апаў, Ён перайшоў ад летуцення Да празаічных, шэрых спраў. Колас. // Пазбаўлены паэтычнасці, узнёсласці. Кожнаму з нас даводзілася бачыць, як адзін самую, здавалася б, празаічную працу робіць з душой і натхненнем, а другі нават там, дзе без натхнення ніяк не абысціся, працуе як мокрае гарыць. Шкраба. [Зоя] прынцыпова не хацела гуляць з хлопцамі са свайго курса інстытута — лічыла іх вельмі празаічнымі. Арабей.

3. Дзелавы, практычны. Анцыпік быў чалавек празаічны, практычнага складу характару. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́за, -ы, ж.

1. Невершаваная літаратура ў адрозненне ад паэзіі.

Мастацкая п.

Пісаць прозу.

2. перан. Будзённасць, паўсядзённасць жыцця.

П. жыцця.

|| прым. празаі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прозаи́ческий празаі́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прозаи́чный празаі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празаі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Празаічны, уласцівы прозе выраз у паэтычнай мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вершава́ны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вершаў, вершаскладання, напісаны вершамі, не празаічны.

Вершаваная форма.

В. фельетон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)