пражы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пражы́ты пражы́тая пражы́тае пражы́тыя
Р. пражы́тага пражы́тай
пражы́тае		 пражы́тага пражы́тых
Д. пражы́таму пражы́тай пражы́таму пражы́тым
В. пражы́ты (неадуш.)
пражы́тага (адуш.)		 пражы́тую пражы́тае пражы́тыя (неадуш.)
пражы́тых (адуш.)
Т. пражы́тым пражы́тай
пражы́таю		 пражы́тым пражы́тымі
М. пражы́тым пражы́тай пражы́тым пражы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пражы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пражы́ты пражы́тая пражы́тае пражы́тыя
Р. пражы́тага пражы́тай
пражы́тае		 пражы́тага пражы́тых
Д. пражы́таму пражы́тай пражы́таму пражы́тым
В. пражы́ты (неадуш.)
пражы́тага (адуш.)		 пражы́тую пражы́тае пражы́тыя (неадуш.)
пражы́тых (адуш.)
Т. пражы́тым пражы́тай
пражы́таю		 пражы́тым пражы́тымі
М. пражы́тым пражы́тай пражы́тым пражы́тых

Кароткая форма: пражы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пражы́ты в разн. знач. про́житый; см. пражы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пражы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пражыць.

2. у знач. наз. пражы́тае, ‑ага, н. Тое, што пражыта, перажыта. Усплывалі вобразы пражытага, няясна вынікалі новыя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́жи́тый в разн. знач. пражы́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зні́клы, ‑ая, ‑ае.

Які знік, перастаў існаваць, стаў нябачным. Уздыхнуў фурман стары. Можа ўспомніў век пражыты, .. Жыцця зніклыя агні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аджыць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Мінулы, пражыты. Спявае дзед песню, а дзедавы думкі сваю песню спяваюць, невясёлую песню, песню аджытага жыцця. Колас.

3. у знач. прым. Які аджыў сваё; не адпавядае сучаснасці; аджылы. Былі і іншыя вар’яты, Што неслі цемру ў свет і жах. А дзе сягоння тыя каты?.. Не ад зямлі, не ад народу, Не ў іх імя ішлі яны, Аджытай цемры звестуны. Такім няма, не будзе ходу. Колас.

4. у знач. наз. аджы́тае, ‑ага, н. Тое, што аджыло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)