прадста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадста́ўлю прадста́вім
2-я ас. прадста́віш прадста́віце
3-я ас. прадста́віць прадста́вяць
Прошлы час
м. прадста́віў прадста́вілі
ж. прадста́віла
н. прадста́віла
Загадны лад
2-я ас. прадста́ў прадста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што, каму. Даставіць, паказаць, прад’явіць.

П. дакументы. П. доказы.

2. каго (што) і каму. Пазнаёміць з кім-н.

П. новага выкладчыка педагагічнаму савету.

3. каго (што) і да чаго. Прызнаўшы дастойным чаго-н., хадайнічаць аб чым-н. (аб павышэнні, узнагародзе і пад.).

П. да ўзнагароды.

|| незак. прадстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прадстаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадста́віць сов.

1. (к награде, ордену) предста́вить;

2. (доставить, подать) предста́вить;

п. дакуме́нты — предста́вить докуме́нты;

3. (при знакомстве) предста́вить, назва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., каго-што.

1. Паказаць, прад’явіць. [Генадзій:] Атэстат магу прадставіць, а наконт сталасці мяркуйце самі. Крапіва.

2. Пазнаёміць з кім‑н., адрэкамендаваць. — Знаёмцеся, Валодзя, гэта Валя, — прадставіў .. [Арсен Вікенцьевіч] госцю. Новікаў.

3. Узбудзіць хадайніцтва аб узнагародзе або павышэнні ў чыне. — Напэўна, дырэкцыя прадстаўляе вас да ўзнагароды? — не ўцерпеў пісар. У гэтым запытанні настаўніку пачулася насмешка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прадставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпрэзентава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Прадставіць (прадстаўляць), выявіць (выяўляць), паказаць (паказваць).

|| наз. рэпрэзента́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.

1. гл. прадставіць.

2. Дзейнічаць па чыім-н. даручэнні, быць чыім-н. прадстаўніком.

П. інтарэсы працоўных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадстаўле́нне, -я, н.

1. гл. прадставіцца, прадставіць.

2. мн. -і, -яў. Пісьмовая заява з прапановай аб чым-н. (афіц.).

П. аб пераводзе на новую пасаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затэарэтызава́ць

‘прадставіць што-небудзь у тэорыі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затэарэтызу́ю затэарэтызу́ем
2-я ас. затэарэтызу́еш затэарэтызу́еце
3-я ас. затэарэтызу́е затэарэтызу́юць
Прошлы час
м. затэарэтызава́ў затэарэтызава́лі
ж. затэарэтызава́ла
н. затэарэтызава́ла
Загадны лад
2-я ас. затэарэтызу́й затэарэтызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затэарэтызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мініяцюрызава́ць

‘прадставіць (прадстаўляць) што-небудзь у мініяцюры’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мініяцюрызу́ю мініяцюрызу́ем
2-я ас. мініяцюрызу́еш мініяцюрызу́еце
3-я ас. мініяцюрызу́е мініяцюрызу́юць
Прошлы час
м. мініяцюрызава́ў мініяцюрызава́лі
ж. мініяцюрызава́ла
н. мініяцюрызава́ла
Загадны лад
2-я ас. мініяцюрызу́й мініяцюрызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мініяцюрызу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)