прадро́стак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадро́стак |
прадро́сткі |
| Р. |
прадро́стка |
прадро́сткаў |
| Д. |
прадро́стку |
прадро́сткам |
| В. |
прадро́стак |
прадро́сткі |
| Т. |
прадро́сткам |
прадро́сткамі |
| М. |
прадро́стку |
прадро́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прадро́стак, -тка м., бот. предро́сток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадро́стак, ‑тка, м.
Спец. Зялёная ніць, якая прарастае са споры моху і зноў дае мох.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
предро́сток бот. прадро́стак, -тка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)