прадве́снік
‘прадмет; з'ява’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадве́снік |
прадве́снікі |
| Р. |
прадве́сніка |
прадве́снікаў |
| Д. |
прадве́сніку |
прадве́снікам |
| В. |
прадве́снік |
прадве́снікі |
| Т. |
прадве́снікам |
прадве́снікамі |
| М. |
прадве́сніку |
прадве́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прадве́снік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадве́снік |
прадве́снікі |
| Р. |
прадве́сніка |
прадве́снікаў |
| Д. |
прадве́сніку |
прадве́снікам |
| В. |
прадве́сніка |
прадве́снікаў |
| Т. |
прадве́снікам |
прадве́снікамі |
| М. |
прадве́сніку |
прадве́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)