прадве́снік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прадве́снік прадве́снікі
Р. прадве́сніка прадве́снікаў
Д. прадве́сніку прадве́снікам
В. прадве́сніка прадве́снікаў
Т. прадве́снікам прадве́снікамі
М. прадве́сніку прадве́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)