праграва́нне гл. прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праграва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праграва́нне
Р. праграва́ння
Д. праграва́нню
В. праграва́нне
Т. праграва́ннем
М. праграва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праграва́нне ср. прогрева́ние, прогре́в м.; см. праграва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Нагрэцца поўнасцю, як належыць.

Хата прагрэлася.

|| незак. праграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. праграва́нне, -я, н. і прагрэ́ў, -рэ́ву, м. Прагрэў грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прогрева́ние праграва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапрагрэ́ў, ‑грэву, м.

Спец. Праграванне чаго‑н. шляхам прапускання электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцына́цыя, ‑і, ж.

Праграванне або абпальванне рэчываў з мэтай іх акіслення, разлажэння і інш. Кальцынацыя вапняку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыятэрмі́я, ‑і, ж.

Глыбокае праграванне тканак і органаў цела электрычным токам высокай частаты з лячэбнымі мэтамі.

[Ад грэч. diathermia — праграванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогре́в м., спец. прагрэ́ў, -рэ́ву м.; неоконч. праграва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)