прагамані́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагаманю́ |
прагамо́нім |
| 2-я ас. |
прагамо́ніш |
прагамо́ніце |
| 3-я ас. |
прагамо́ніць |
прагамо́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прагамані́ў |
прагамані́лі |
| ж. |
прагамані́ла |
| н. |
прагамані́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прагамані́ |
прагамані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прагамані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагамані́ць сов., разг. проговори́ть, протолкова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагамані́ць, ‑маню, ‑моніш, ‑моніць; зак.
Разм. Гаманіць некаторы час. Па ўсяму ўжо краю Вершы іх хадзілі. А яны за чаем Ноч прагаманілі. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
протолкова́ть сов., разг. прагавары́ць; (пробеседовать) прагу́тарыць, прагамані́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)