прагамані́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагаманю́ прагамо́нім
2-я ас. прагамо́ніш прагамо́ніце
3-я ас. прагамо́ніць прагамо́няць
Прошлы час
м. прагамані́ў прагамані́лі
ж. прагамані́ла
н. прагамані́ла
Загадны лад
2-я ас. прагамані́ прагамані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагамані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)