правярну́ць, -ярну́, -е́рнеш, -е́рне; -ярні; -е́рнуты; зак., што (разм.).

Ажыццявіць, зрабіць спрытна і хутка.

П. справу.

П. пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правярну́ праве́рнем
2-я ас. праве́рнеш праве́рнеце
3-я ас. праве́рне праве́рнуць
Прошлы час
м. правярну́ў правярну́лі
ж. правярну́ла
н. правярну́ла
Загадны лад
2-я ас. правярні́ правярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час правярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правярну́ць сов., прост. (быстро сделать что-л.) проверну́ть, провороти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне; зак., што.

Разм. Спрытна і хутка ажыццявіць, зрабіць што‑н. — Нам, браце мой, трэба работку адну правярнуць, — пачаў Ярмоленка сваім грубаватым голасам. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад правярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́рнуты прост. провёрнутый; см. правярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проверну́ть сов.

1. в разн. знач. пракруці́ць, мног. папракру́чваць;

проверну́ть ды́рку пракруці́ць дзі́рку;

проверну́ть мя́со пракруці́ць мя́са;

2. (быстро сделать что-л.) перен., прост. правярну́ць;

проверну́ть де́ло правярну́ць спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)