право́рваць гл. праараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. право́рваю право́рваем
2-я ас. право́рваеш право́рваеце
3-я ас. право́рвае право́рваюць
Прошлы час
м. право́рваў право́рвалі
ж. право́рвала
н. право́рвала
Загадны лад
2-я ас. право́рвай право́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час право́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

право́рваць несов. (вспахивать) пропа́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

право́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праараць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., што.

1. Узворваючы, прагнаць баразну, узараць прастору паміж чым-н.

П. разору.

2. і без дап. Правесці які-н. час на ворыве.

П. да абеду.

|| незак. право́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. право́рванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да праворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праворваць — праараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́рвацца несов., страд. пропа́хиваться; см. право́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропа́хивать​I несов. (к пропаха́ть)

1. право́рваць; (вспахивать) узо́рваць;

2. (о пропашных культурах) абганя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)