праара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., што.

1. Узворваючы, прагнаць баразну, узараць прастору паміж чым-н.

П. разору.

2. і без дап. Правесці які-н. час на ворыве.

П. да абеду.

|| незак. право́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. право́рванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)