Праве́дкі ’наведванне парадзіхі’ (Шат., Касп.). Ад праведаць < ведаць. Параўн. адведкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праве́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праве́дка праве́дкі
Р. праве́дкі праве́дак
Д. праве́дцы праве́дкам
В. праве́дку праве́дкі
Т. праве́дкай
праве́дкаю		 праве́дкамі
М. праве́дцы праве́дках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)