правадні́к

‘рэчыва, якое добра прапускае праз сябе электрычны ток, гук і пад.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правадні́к праваднікі́
Р. правадніка́ правадніко́ў
Д. правадніку́ правадніка́м
В. правадні́к праваднікі́
Т. правадніко́м правадніка́мі
М. правадніку́ правадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізаля́цыя, -і, ж.

1. гл. ізаляваць, ізалявацца.

2. Рэчыва, матэрыял, якімі ізалююць электрычныя правады і іншыя праваднікі энергіі (спец.).

Провад з двайной ізаляцыяй.

|| прым. ізаляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правадні́к

‘той, хто паказвае дарогу; чыгуначны служачы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правадні́к праваднікі́
Р. правадніка́ правадніко́ў
Д. правадніку́ правадніка́м
В. правадніка́ правадніко́ў
Т. правадніко́м правадніка́мі
М. правадніку́ правадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проводни́к​I прям., перен. правадні́к, -ка́ м.;

проводни́ки электри́чества физ., техн. праваднікі́ электры́чнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)