1. Прабегчы нямнога, каб размяцца.
2. Тое, што і прабегчы (у 5
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Прабегчы нямнога, каб размяцца.
2. Тое, што і прабегчы (у 5
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прабягу́ся | прабяжы́мся | |
| прабяжы́шся | прабежыце́ся | |
| прабяжы́цца | прабягу́цца | |
| Прошлы час | ||
| прабе́гся | прабе́гліся | |
| прабе́глася | ||
| прабе́глася | ||
| Загадны лад | ||
| прабяжы́ся | прабяжы́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прабе́гшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Прабегчы нямнога.
2. Зрабіць прабег пры ўзлёце ці пасадцы (аб самалёце).
3. Хутка пранесціся (пра вецер, святло і пад.).
4. Тое, што і прабегчы (у 5, 6 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пробежа́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабе́жка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прашатрава́цца ’абцерціся’, ’хадзіць туды-сюды,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)