прабадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабадны́ прабадна́я прабадно́е прабадны́я
Р. прабадно́га прабадно́й
прабадно́е		 прабадно́га прабадны́х
Д. прабадно́му прабадно́й прабадно́му прабадны́м
В. прабадны́ (неадуш.)
прабадно́га (адуш.)		 прабадну́ю прабадно́е прабадны́я (неадуш.)
прабадны́х (адуш.)
Т. прабадны́м прабадно́й
прабадно́ю		 прабадны́м прабадны́мі
М. прабадны́м прабадно́й прабадны́м прабадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прабадны́ мед. прободно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабадны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які выклікае прабадзенне; які суправаджаецца прабадзеннем. Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабада́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак. і незак., што (спец.).

Утварыць (утвараць) навылётную адтуліну ў сценцы полага органа.

|| наз. прабадзе́нне, -я, н.

П. страўніка.

|| прым. прабадны́, -а́я, -о́е.

Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прободно́й прабадны́;

прободна́я я́зва прабадна́я я́зва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)