прабадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабадны́ прабадна́я прабадно́е прабадны́я
Р. прабадно́га прабадно́й
прабадно́е
прабадно́га прабадны́х
Д. прабадно́му прабадно́й прабадно́му прабадны́м
В. прабадны́ (неадуш.)
прабадно́га (адуш.)
прабадну́ю прабадно́е прабадны́я (неадуш.)
прабадны́х (адуш.)
Т. прабадны́м прабадно́й
прабадно́ю
прабадны́м прабадны́мі
М. прабадны́м прабадно́й прабадны́м прабадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прабадны́ мед. прободно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабадны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які выклікае прабадзенне; які суправаджаецца прабадзеннем. Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабадны́ мед durchbhrend;

прабадна́я язва perforatves [-v-] Geschwür

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прабада́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак. і незак., што (спец.).

Утварыць (утвараць) навылётную адтуліну ў сценцы полага органа.

|| наз. прабадзе́нне, -я, н.

П. страўніка.

|| прым. прабадны́, -а́я, -о́е.

Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прободно́й прабадны́;

прободна́я я́зва прабадна́я я́зва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АПЕНДЫЦЫ́Т,

запаленне чэрвепадобнага адростка (апендыкса) сляпой кішкі ў чалавека. Хварэюць людзі ўсіх узростаў. Асноўнай прычынай апендыцыту лічаць пераход мікраарганізмаў, што пастаянна прысутнічаюць у адростку, у стан хваробатворных (напр., пры затрымцы ў сляпой кішцы і апендыксе калавых масаў), запаўненне апендыкса дробнымі глістамі, закупорка яго прасвету іншароднымі целамі ці камячкамі цвёрдага калу і парушэнне такім чынам яго апаражнення. Апендыцыт часам бывае пры парушэнні кровазвароту ў сценках апендыкса пры раздражненні нерв. сістэмы. Спрыяюць развіццю апендыцыту вяласць кішэчніка, сістэматычнае ўжыванне ў ежу вял. колькасці мясных прадуктаў, перагрузка стрававальна-кішачнага тракту бялкамі. Асн. прыкметы вострага апендыцыту — рэзкі або паступовы з хуткім нарастаннем боль унізе (справа) жывата, млявасць, ірвота, павышэнне т-ры (не заўсёды) да 37,5—38,5 °C. Небяспечны амярцвеннем адростка (гангрэнозны апендыцыт), расплаўленнем і прабадзеннем яго сценак (прабадны, або перфарацыйны, апендыцыт) з пераходам запалення на брушыну і развіццём цяжкага перытаніту. Неабходна неадкладнае хірург. выдаленне апендыкса. Хранічны апендыцыт можа праяўляцца пастаяннымі або перыядычнымі болямі ў вобласці сляпой кішкі, запорамі, млявасцю. Небяспечны пераходам у вострую форму. Рэкамендуецца хірург. лячэнне.

т. 1, с. 422

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)