праба́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праба́ўлюся |
праба́вімся |
| 2-я ас. |
праба́вішся |
праба́віцеся |
| 3-я ас. |
праба́віцца |
праба́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
праба́віўся |
праба́віліся |
| ж. |
праба́вілася |
| н. |
праба́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праба́ўся |
праба́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
праба́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праба́віцца сов., разг. пробы́ть; проме́длить, задержа́ться, проме́шкать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.
Разм.
1. Прабыць доўга, затрымацца дзе‑н. Да самага вечара прабавіліся лыжнікі ў пятай брыгадзе. Сіняўскі.
2. Зак. да прабаўляцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)