праба́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праба́ўлюся праба́вімся
2-я ас. праба́вішся праба́віцеся
3-я ас. праба́віцца праба́вяцца
Прошлы час
м. праба́віўся праба́віліся
ж. праба́вілася
н. праба́вілася
Загадны лад
2-я ас. праба́ўся праба́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час праба́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праба́віцца сов., разг. пробы́ть; проме́длить, задержа́ться, проме́шкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.

Разм.

1. Прабыць доўга, затрымацца дзе‑н. Да самага вечара прабавіліся лыжнікі ў пятай брыгадзе. Сіняўскі.

2. Зак. да прабаўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праба́віцца разм. verwilen vi, bliben* vi (s); sich ufhalten* (затрымацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)