посте́ль пасце́ль, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасла́цца сов.

1. простере́ться;

2. разг. (приготовить себе постель) постла́ться, постели́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́гчы сов.

1. (лечь в постель, заболев) слечь;

2. (о растениях и т.п.) поле́чь, слечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зляга́ць несов.

1. (ложиться в постель, заболев) слега́ть;

2. (о растениях и т.п.) полега́ть, слега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́же ср.

1. (постель) пасце́ль, -лі ж.;

2. (русло) рэ́чышча, -шча ср.;

3. (ружья) ло́жа, -жы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стлать несов., в разн. знач. слаць;

стлать лён слаць лён;

стлать посте́ль слаць пасце́ль;

стлать половики́ слаць даро́жкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасушы́ць сов., в разн. знач. пересуши́ть;

п. сухары́ — пересуши́ть сухари́;

п. бялі́зну — пересуши́ть бельё;

п. пасце́ль — пересуши́ть посте́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгатава́ць сов., в разн. знач. пригото́вить;

п. абе́д — пригото́вить обе́д;

п. сюрпры́з — пригото́вить сюрпри́з;

п. пасце́ль — пригото́вить посте́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўзаць сов., разг.

1. стере́ть (при скольжении);

с. падэ́швы — стере́ть подо́швы;

2. измя́ть (качаясь);

с. пасце́ль — измя́ть посте́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасце́ль, посте́ль, пості́ль, пасце́ля, посце́ля ’ложак’, ’тое, што падсцілаецца для спання’ (ТСБМ, Грыг., Сцяшк., Бір., Зян., Касп., Сл. ПЗБ, Мат. Гом., Бяльк., ТС; КЭС, лаг.; паўн.-бел., зах.-палес., ДАБМ, к. 285), ’пасцельная бялізна’ (Мат. Гом., ТС), ’раскладка снапоў для малацьбы’ (ДАБМ, к. 285; Выг., Касп., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), ’разасланы лён для скручвання ў кудзелю’ (карэліц., талач., Шатал.; пух., Сл. ПЗБ), ’насціл з дошак у возе’ (Бір.), ’саламяны адонак, стажар’е’ (Выг.), ’месца ў хляве, дзе ляжыць карова’ (паст.), ’суцэльны слой сала са ўсёй тушы’ (чэрв., Сл. ПЗБ), пасце́ль, посьце́льнік ’насціл з дошак у санях’ (Шатал.). Укр. посте́ля, пості́ль, рус. посте́ль, посте́ля, арханг. постлань, польск. pościel, ст.-польск. pościela, палаб. püstilʼa, pöstilʼa, н.-луж. postola, устар. postoła, чэш. postel, славац. posteľ, славен. póstelj, póstelja, серб.-харв. по̀стеља, макед. постела, балг. посте́ля, ст.-слав. постелꙗ. Прасл. postelʼa ўтворана ад stьlati > слаць (гл.). Падобна ўтворана ст.-інд. upa‑star‑aṇa ’цыноўка, матрац на ложак’ (у якім ‑star‑ раўняецца прасл. ‑stel‑), арм. pastar ’посцілка, кілім’. Прэфікс ‑po‑ узыходзіць да і.-е *upo ’пад’; у такім выпадку postelʼa — ’падклад пад ляжачага чалавека’ (Махэк₂, 474; Фасмер, 3, 341). Магчыма, сюды ж пасцель ’паслед у каровы’ (Сл. ПЗБ; карэліц., Шатал.; гродз., Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)