поро́жний разг. паро́жні;

◊

перелива́ть из пусто́го в поро́жнее погов. зялёны мак калаці́ць; бо́бу ў гаро́се шука́ць; з вадо́ю бі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нішчы́мны разг.

1. по́стный;

~ная капу́ста — по́стные щи;

2. поро́жний, пусто́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паро́жні поро́жний, пусто́й; (никем не занятый) свобо́дный;

п. збан — поро́жний (пусто́й) кувши́н;

~няе ме́сца — свобо́дное ме́сто;

◊ пераліва́ць з пусто́га ў ~няе — перелива́ть из пусто́го в поро́жнее

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полупусто́й напаўпусты́, паўпусты́; (почти пустой) ама́ль пусты́; (полупорожний) напаўпаро́жні, паўпаро́жні; (почти порожний) ама́ль паро́жні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Парожні, парожны ’пусты, нічым не запоўнены’ (ТСБМ, Нас., Шат., Янк. БП), поро́жні ’пусты; нішчымны, не прыпраўлены’ (ТС), паро́жневаць ’быць не занятым’ (Нас.), порожнева́ти ’тс’ (Клім.). Рус., укр. поро́жний, ст.-рус. порожьнъ, польск. próżny. Аднакаранёвае са ст.-рус. пороздьнъ, ст.-слав. праздьнъ, в.-луж. prózdny, prózny, н.-луж. prozny, чэш. prázdný, славац. prázdny, серб.-харв. пра̑зни, славен. prázen, prázna, балг. пра́зен, пра́зден. Для ўсх.-слав. і польск. Фасмер (3, 330) узнаўляе прасл. porzdьnjo‑, для астатніх — porzdьnъ. Далейшыя і.-е. сувязі няпэўныя. Горшаль (SR, 5–7, 1954, 121) слав. porzdъ тлумачыць з pors‑do і лічыць роднасным хец. parš‑ ’бегчы’, герм. *ferzan ’аддаляць’, аналагічна слав. pustъ (гл. пусты): pustiti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)