помо́чь сов. дапамагчы́, памагчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́мочь уст., обл.

1. (помощь) дапамо́га, -гі ж.;

2. (коллективная работа в помощь кому-л.) талака́, -кі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памагчы́ сов. помо́чь; пособи́ть, подсоби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапамагчы́ сов., в разн. знач. помо́чь; (оказать содействие — ещё) поспосо́бствовать;

д. ў пра́цы — помо́чь в рабо́те;

ляка́рства ~гло́ — лека́рство помогло́;

◊ д. го́ру (бядзе́) — помо́чь го́рю (беде́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папхну́ць сов., разг. толкну́ть, пихну́ть; (помочь, толкая) подтолкну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нівэ́зь (ни‑вэзь) ’ніяк нельга’: Ни‑вэзь нечимъ помочь (Нас.). Фармальна падобнае да нівесь ’невядома’ (гл. нівесць), аднак семантыка пярэчыць такому дапушчэнню, другая частка прыпамінае польск. weź ’вазьмі’, што магло б сведчыць пра запазычанне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасса́джваць сов. (о многих)

1. (помочь сойти) ссади́ть;

2. (заставить выйти) вы́садить, ссади́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́мач, по́мыч, по́мац, по́машч, по́муч ’дапамога’ (ТСБМ, Янк. БП, Др.-Падб., Гарэц., Шат., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., ТС, Юрч. СНЛ). Укр. по́міч, рус. помощь, по́мочь, польск., н.-луж., в.-луж., чэш., славац. pomoc, славен. pomóč, серб.-харв. по̏моћ, балг. помощ, ст.-слав. помошть. Прасл. *pomokъtь < *pomogъtь < *mogъtь < *mogti. Гл. магчы. Форма на ‑ц запазычана з польскай, а на ‑шч — з царкоўнаславянскай праз рускую мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обя́занный абавя́заны; (благодарный) удзя́чны;

я обя́зан помо́чь ему́ я абавя́заны дапамагчы́ яму́;

я вам о́чень обя́зан я вам ве́льмі ўдзя́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссадзі́ць сов.

1. (помочь сойти вниз) ссади́ть;

2. (дать возможность или заставить выйти) вы́садить, ссади́ть;

с. пасажы́ра — вы́садить (ссади́ть) пассажи́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)