помо́ст памо́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памо́ст м.

1. помо́ст; подмо́стки мн.;

2. (деревянная площадка у реки) мостки́ мн.; плот; помо́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Памост ’узвышша ў выглядзе пляцоўкі, насланай з дошак; падлога’ (ТСБМ, Шат., Янк. 3., Сл. ПЗБ, Гарэц.), ’падлога’ (Касп., Сцяшк. МГ, ДАБМ, 954; Шпіл., Хрэст. па бел. дыялекталогіі, 334, Бір. дыс.), ’падстаўка з хворасту пад дуплянкі’ (Мат. Гом.), помосто́к ’ступенькі перад уваходам у дом’ (Шушк.). Рус. помо́ст, укр. помо́ст, ст.-рус. помостъ ’падлога, дах, ярус; рыначная плошча’, помостити. Фасмер (3, 323) лічыць ад po‑ і мост (гл.), але магчыма і аддзеяслоўнае ўтварэнне ад памасціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мостки́ ед. нет

1. кла́дка, -кі ж.; (мостик) масто́к, -тка́ м.;

2. (помост) памо́ст, -та м.; (подмостки) падмо́сткі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаба́з м.

1. уст. лаба́з, -за м.; (амбар) сві́ран, -рна м.;

2. (помост) обл. памо́ст, -ту м., пала́ткі, -так мн.;

3. (навес) обл. паве́тка, -кі ж., паве́ць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плот м.

1. (для сплава, для переправы) плыт, род. плыта́ м.;

2. (помост около берега) кла́дка, -кі ж.; памо́ст, -ту м.;

полоска́ть бельё на плоту́ паласка́ць бялі́зну на кла́дцы (на памо́сце).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцэ́на ж., в разн. знач. сце́на; (помост — ещё) подмо́стки ед. нет;

вы́йсці на ~ну — вы́йти на сце́ну (подмо́стки);

с. трэ́цяя — сце́на тре́тья;

с. з прыго́дніцкага фі́льма — сце́на из приключе́нческого фи́льма;

паўве́ка на ~не — полве́ка на сце́не;

сысці́ са ~ны — сойти́ со сце́ны;

устро́іць ~ну — устро́ить сце́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насти́л м.

1. (действие) машчэ́нне, -ння ср., намо́шчванне, -ння ср., насціла́нне, -ння ср., насці́л, -лу м.; накрыва́нне, -ння ср.; кла́дка, -кі ж.; брукава́нне, -ння ср., забруко́ўванне, -ння ср.; см. настила́ть 2;

2. (настланное) насці́л, -лу м.; (помост) памо́ст, -ту м.; (каменный) брук, род. бру́ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насти́лка ж.

1. (действие) насціла́нне, -ння ср.; машчэ́нне, -ння ср., намо́шчванне, -ння ср., насці́л, -лу м.; пакрыва́нне, -ння ср.; кла́дка, -кі ж.; брукава́нне, -ння ср., забруко́ўванне, -ння ср.; см. настила́ть;

2. (то, что настлано) насці́л, -лу м.; (помост) памо́ст, -ту м.; (каменный) брук, род. бру́ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)