пома́лу нареч., уст. пама́лу; (понемногу) патро́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ло-пома́лу нареч., разг. ма́ла-пама́лу; памале́ньку; (понемногу) патро́ху; (постепенно) паступо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ла-пама́лу нареч. ма́ло-пома́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паступо́ва нареч. постепе́нно, и́сподволь, ма́ло-пома́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́лу нареч.

1. (не торопясь) ме́дленно, пома́лу;

е́хаць п. — е́хать ме́дленно;

2. (постепенно) понемно́гу, и́сподволь, ма́ло-пома́лу;

3. осторо́жно;

п., не ўпадзі́! — осторо́жно, не упади́!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памале́ньку нареч.

1. (не торопясь) потихо́ньку, помале́ньку;

ісці́ п. — идти́ потихо́ньку;

2. (постепе́нно) ма́ло-пома́лу; понемно́гу;

3. осторо́жно;

п., не разбі́ — осторо́жно, не разбе́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пама́лу ’не спяшаючыся, марудна; паступова, не адразу’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Бяльк., З нар. сл.), пама́лей (Сцяшк. Сл.), пама́луй (Янк.), пама́ле (ТС), пама́лі, пама́ту, пама́луй (Сл. ПЗБ); пама́лечку (Мат. Гом.), пама́лячку (Янк. 1). Агульнаслав.: рус., укр. пома́лу, польск., в.-луж. pomału, н.-луж. pomałkiem, серб.-харв. по̀мало, серб.-ц.-слав. po malu, славен. po malu, po male, балг. malko ’тс’. Прасл. pomalu. З прыназоўнікавага спалучэння po malu, дзе малу — генетыў ад malъ (гл. малы́) (параўн. Брукнер, 320). Махэк (470) malъ у гэтым спалучэнні лічыць словам іншага паходжання, роднасным ням. mählich, allmählich ’паступова’, ст.-ірл. mall ’павольны’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

страсть​I ж.

1. (сильное чувство) гара́чае (мо́цнае) пачуццё; (увлечение) захапле́нне, -ння ср.; (влечение) ця́га, -гі ж.; (склонность) схі́льнасць, -ці ж., прыхі́льнасць, -ці ж.; (рвение) заўзя́тасць, -ці ж.; сла́басць, -ці ж.; (охота) ахво́та, -ты ж.; (желание) жада́нне, -ння ср.; (азарт) запа́л, -лу м., аза́рт, -ту м.;

стра́сти у спо́рщиков разгоре́лись пачу́цці ў спрача́льнікаў разгарэ́ліся; спрача́льнікі прыйшлі́ ў аза́рт;

ма́ло-пома́лу но́вое заня́тие обраща́ется у него́ в страсть ма́ла-пама́лу но́вы заня́так перахо́дзіць у яго́ ў захапле́нне;

де́лать что́-л. со стра́стью рабі́ць што-не́будзь з запа́лам (з захапле́ннем, заўзя́та);

страсть к теа́тру ця́га да тэа́тра, захапле́нне тэа́трам;

страсть к аза́ртным и́грам ця́га (схі́льнасць, сла́басць) да аза́ртных гу́льняў;

2. (сильная любовь) жарсць, род. жарсці ж.; страсць, род. стра́сці ж.; (гара́чае, мо́цнае, нястры́мнае) каха́нне, -ння ср.; па́лкасць, -ці ж.;

быть охва́ченным стра́стью быць ахо́пленым гара́чым (нястры́мным) каха́ннем;

3. чаще мн., уст., рел. (страдание) паку́та, -ты ж., му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)