полоу́мный прыдуркава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыдуркава́ты

1. придуркова́тый, с при́дурью;

2. полоу́мный, слабоу́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Паўгало́вы, паўгалоўкабаты ’недарэчны, неразумны’ (карэліц., слонім., Сцяшк. Сл.). Калька з польск. półgłówek ’дурны, прыдуркаваты’, як, відаць, і літ. pusgalvis ’тс’. Параўн. рус. (полоумный) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)