поли́вка ж. паліва́нне, -ння ср., палі́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ўка ж.

1. поли́вка;

п. кве́так — поли́вка цвето́в;

2. поли́вка; (глазурью — ещё) обли́вка, глазуро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліва́нне ср.

1. полива́ние, поли́в м., поли́вка ж.;

2. обли́вка ж., облива́ние, глазуро́вка ж., мура́вление;

1, 2 см. паліва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́ліўка ’суп; вадкая частка стравы, жыжка’ (ТСБМ), ’рэдкая страва, поліўка’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, Нар. сл., Вешт.), ’верашчака’, ’зацірка’, ’бульбяны суп’, ’кісель з аўсянай мукі’ (ЛА, 4), по́леўка, по́лыўка ’малочны суп’ (Сл. Брэс.). Укр. поливка, польск. polewka ’поліўка’, в.-луж. poljewka, н.-луж. polěwka, чэш. polévka ’суп’, славац. polievka ’тс’. Ад по- і ліць (гл.), як помачка ад мачаць; паводле Банькоўскага (2, 687) — няяснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)