по́лаз

‘у санях; брус’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́лаз палазы́
по́лазы
Р. по́лаза палазо́ў
Д. по́лазу палаза́м
В. по́лаз палазы́
по́лазы
Т. по́лазам палаза́мі
М. по́лазе палаза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́лаз

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́лаз по́лазы
Р. по́лаза по́лазаў
Д. по́лазу по́лазам
В. по́лаза по́лазаў
Т. по́лазам по́лазамі
М. по́лазе по́лазах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́лозII зоол. по́лаз, -за м., мн. по́лазы, -заў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лаз I м., мн. палазы́, -зо́ў (в санях и т.п.) по́лоз

по́лаз II м., мн. по́лазы, -заў зоол. по́лоз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)