по́крыўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́крыўны по́крыўная по́крыўнае по́крыўныя
Р. по́крыўнага по́крыўнай
по́крыўнае		 по́крыўнага по́крыўных
Д. по́крыўнаму по́крыўнай по́крыўнаму по́крыўным
В. по́крыўны (неадуш.)
по́крыўнага (адуш.)		 по́крыўную по́крыўнае по́крыўныя (неадуш.)
по́крыўных (адуш.)
Т. по́крыўным по́крыўнай
по́крыўнаю		 по́крыўным по́крыўнымі
М. по́крыўным по́крыўнай по́крыўным по́крыўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́крыўны в разн. знач. покро́вный;

п. лак — покро́вный лак;

~ныя раслі́ны — покро́вные расте́ния;

~нае шкло — покро́вное стекло́;

○ ~ная тка́нка — анат. покро́вная ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́крыўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да покрыва; які з’яўляецца покрывам, служыць для пакрывання чаго‑н. Покрыўная тканка. Покрыўны трыкатаж.

2. Спец. Сельскагаспадарчыя расліны, пад якія падсяваюць насенне шматгадовых траў. Покрыўныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́крыва, -а, н.

1. Верхні слой, які пакрывае што-н.

Травяное п.

Валасяное п.

2. перан. Тое, што пакрывае, ахутвае сабой што-н.

Пад покрывам ночы.

|| прым. по́крыўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покрывно́й по́крыўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руба́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).

Верхні, покрыўны слой, абалонка.

Р. катла.

Р. плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покро́вный по́крыўны; пакрыццёвы;

покро́вные тка́ни анат. по́крыўныя тка́нкі;

покро́вные расте́ния по́крыўныя раслі́ны;

покро́вное стекло́ (микроскопа) по́крыўнае (пакрыццёвае) шкло.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)