по́крыўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́крыўны |
по́крыўная |
по́крыўнае |
по́крыўныя |
| Р. |
по́крыўнага |
по́крыўнай по́крыўнае |
по́крыўнага |
по́крыўных |
| Д. |
по́крыўнаму |
по́крыўнай |
по́крыўнаму |
по́крыўным |
| В. |
по́крыўны (неадуш.) по́крыўнага (адуш.) |
по́крыўную |
по́крыўнае |
по́крыўныя (неадуш.) по́крыўных (адуш.) |
| Т. |
по́крыўным |
по́крыўнай по́крыўнаю |
по́крыўным |
по́крыўнымі |
| М. |
по́крыўным |
по́крыўнай |
по́крыўным |
по́крыўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́крыўны в разн. знач. покро́вный;
п. лак — покро́вный лак;
~ныя раслі́ны — покро́вные расте́ния;
~нае шкло — покро́вное стекло́;
○ ~ная тка́нка — анат. покро́вная ткань
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́крыўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да покрыва; які з’яўляецца покрывам, служыць для пакрывання чаго‑н. Покрыўная тканка. Покрыўны трыкатаж.
2. Спец. Сельскагаспадарчыя расліны, пад якія падсяваюць насенне шматгадовых траў. Покрыўныя культуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́крыва, -а, н.
1. Верхні слой, які пакрывае што-н.
Травяное п.
Валасяное п.
2. перан. Тое, што пакрывае, ахутвае сабой што-н.
Пад покрывам ночы.
|| прым. по́крыўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
руба́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).
Верхні, покрыўны слой, абалонка.
Р. катла.
Р. плода.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
покро́вный по́крыўны; пакрыццёвы;
покро́вные тка́ни анат. по́крыўныя тка́нкі;
покро́вные расте́ния по́крыўныя раслі́ны;
покро́вное стекло́ (микроскопа) по́крыўнае (пакрыццёвае) шкло.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВА́ТНАЁКУДЛЬ,
Ватна-Ёкуль (Vatnajökull), самы вялікі покрыўны ледавік Ісландыі. Укрывае вулканічны масіў на ПдУ краіны. Пл. 8390 км², магутнасць лёду да 1000 м; ледавіковыя языкі апускаюцца да ўзбярэжжа Атлантычнага ак. Выш. пакатага купала 600—2000 м. Над Ватнаёкудлем узнімаецца самая высокая вяршыня вострава — г. Хванадальсхнукур (2119 м). Вывяржэнні вулканаў, у т. л. падлёдавых, выклікаюць катастрафічныя паводкі.
т. 4, с. 36
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)