поколе́ние пакале́нне, -ння ср.;

из поколе́ния в поколе́ние з пакале́ння ў пакале́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакале́нне ср. поколе́ние;

◊ з ~ння ў п. — из поколе́ния в поколе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраста́ючы прил. подраста́ющий;

~чае пакале́нне — подраста́ющее поколе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пакале́нне ’сваякі адной ступені роднасці ў адносінах да агульнага продка; людзі блізкага узросту, якія жывуць у адзін час’ (ТСБМ, Шат.), пакале́нне ’продкі’ (Сл. ПЗБ), поколе́нье ’пакаленне’ (ТС). Рус. поколе́ние, укр. поколі́ння, ст.-рус. поколѣние (XVII ст.), польск. pokolenie, чэш. pokolení, серб.-харв. поколе́ње, славен. pokolȇhje, балг. поколе́ние ’тс’. Да калена (гл.) (Махэк, 468).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подраста́ющий

1. прич. які́ (што) падраста́е;

2. прил. падраста́ючы;

подраста́ющее поколе́ние падраста́ючае пакале́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маладня́к, -ку́ м.

1. в разн. знач. молодня́к; (о лесе — ещё) подро́ст;

2. собир., разг. (потомство, молодое поколение) молодня́к, по́росль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мла́дший мало́дшы; (только о младшем по возрасту) ме́ншы;

мла́дший брат мало́дшы (ме́ншы) брат;

мла́дший комсоста́в мало́дшы камсаста́ў;

мла́дшее поколе́ние мало́дшае пакале́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́росль ж.

1. (побеги) па́расткі, -каў ед. па́растак, -тка м.; па́сынкі, -каў, ед. па́сынак, -нка м.;

2. (заросль) па́раснік, -ку м.; за́раснік, -ку м.;

2. перен. (потомство, молодое поколение) мо́ладзь, -дзі ж., маладня́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаве́тны

1. заве́тный; (известный не всем, тайный — ещё) запове́дный, сокрове́нный;

з. ба́цькаў дом — заве́тный отцо́вский дом;

~ныя лясны́я сце́жкі партыза́н — запове́дные лесны́е тропи́нки партиза́н;

~ныя ма́ры — сокрове́нные мечты́;

2. (передаваемый из поколения в поколение, древний) заве́тный;

з. звы́чай — заве́тный обы́чай;

~ныя пе́сні — заве́тные пе́сни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тре́тий в разн. знач. трэ́ці;

тре́тьего дня пазаўчо́ра;

в тре́тьем году́ пазале́тась, у пазаміну́лым го́дзе;

в тре́тьих па-трэ́цяе;

в тре́тий раз трэ́ці раз;

тре́тье лицо́ юр. трэ́цяя асо́ба;

в тре́тьем лице́ (говорить, писать) у трэ́цяй асо́бе;

тре́тье поколе́ние трэ́цяе пакале́нне;

◊

из тре́тьих рук праз трэ́ція ру́кі;

тре́тьей руки́ не ле́пшы, не ве́льмі што;

до тре́тьих петухо́в да трэ́ціх пе́ўняў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)