поко́иться несов.
1. (пребывать в покое) знахо́дзіцца, быць у спако́і; (отдыхать) адпачыва́ць;
2. (быть похороненным) спачыва́ць, быць пахава́ным;
здесь поко́ится мой оте́ц тут спачыва́е (пахава́ны) мой ба́цька;
3. (лежать, опираться на основание) абапіра́цца, апіра́цца (на што); (лежать) ляжа́ць (на чым); (стоять) стая́ць (на чым);
мост поко́ится на а́рках мост абапіра́ецца на а́ркі;
4. перен. (основываться) грунтава́цца;
э́тот вы́вод поко́ится на глубо́ком изуче́нии предме́та гэ́тая высно́ва грунту́ецца на глыбо́кім вывучэ́нні прадме́та.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
почива́ть несов., уст.
1. (спать, отдыхать) спаць, адпачыва́ць;
2. (покоиться, лежать в могиле) спачыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спачыва́ць несов.
1. отдыха́ть;
2. перен., уст. (быть похороненым) поко́иться, почива́ть;
◊ с. на ла́ўрах — почива́ть на ла́врах
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поко́ящийся
1. прич. які́ (што) знахо́дзіцца ў спако́і; які́ (што) спачыва́е; які́ (што) абапіра́ецца (апіра́ецца) (на што); які́ (што) ляжы́ць (на чым); які́ (што) стаі́ць (на чым); які́ (што) грунту́ецца; см. поко́иться;
2. в знач. прил. які́ (што) знахо́дзіцца ў спако́і;
поко́ящееся те́ло физ. це́ла ў спако́і;
поко́ящаяся по́чка бот. спачыва́ючая пупы́шка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)