поко́ящийся
1. прич. які́ (што) знахо́дзіцца ў спако́і; які́ (што) спачыва́е; які́ (што) абапіра́ецца (апіра́ецца) (на што); які́ (што) ляжы́ць (на чым); які́ (што) стаі́ць (на чым); які́ (што) грунту́ецца; см. поко́иться;
2. в знач. прил. які́ (што) знахо́дзіцца ў спако́і;
поко́ящееся те́ло физ. це́ла ў спако́і;
поко́ящаяся по́чка бот. спачыва́ючая пупы́шка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)