позо́р м.

1. га́ньба, -бы ж.; (бесславие) нясла́ва, -вы ж.;

покры́ть кого́-л. позо́ром зга́ньбіць (знясла́віць) каго́е́будзь;

удали́ться с позо́ром пайсці́ з га́ньбай;

2. (зрелище) уст. відо́вішча, -ча ср.;

вы́ставить на позо́р вы́ставіць на пасме́шышча (на га́ньбу);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несмыва́емый нязмы́ўны;

несмыва́емый позо́р нязмы́ўная га́ньба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясла́ва ж. бессла́вие ср., позо́р м., позо́рище ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бессла́вие ср. нясла́ва, -вы ж.; (позор) га́ньба, -бы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязмы́ўны прям., перен. несмыва́емый;

~ныя фа́рбы — несмыва́емые кра́ски;

~ная га́ньба — несмыва́емый позо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ньба ж.

1. позо́р м., бесче́стье ср.;

2. (природный недостаток) поро́к м.;

конь з ~баю — ло́шадь с поро́ком;

кляймо́ ~бы — клеймо́ позо́ра;

дава́ць ~бу — находи́ть поро́к; признава́ть него́дным;

змыць ~бу — смыть позо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смы́ть сов. змыць, мног. пазмыва́ць;

как водо́й смы́ло як вадо́й змы́ла;

смы́ть позо́р змыць га́ньбу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позо́рище ср.

1. уст. відо́вішча, -ча ср.;

2. разг. (позор) га́ньба, -бы ж.; (бесславие) нясла́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абазу́рыцца ’страціць сорам’ (Касп.) < *обо‑зор‑ити‑ся. Параўн. рус. пск. абазуриться ’прыстасоўвацца, сваволіць’, абазурнік ’нахабнік, гультай’, абазурить ’страціць сорам’, абазориться (‑абазуриться), абазорник (‑абазурник; параўн. рус. озорник, зазорный, позор). Магчыма, таксама кантамінацыя абазориться з опозориться. Неверагодна Тапароў (Зб. Бернштэйну, 455), які сцвярджае іранскую крыніцу для гэтага слова. Маецца на ўвазе ўзнікшае на аснове ст.-іран. zūrah ’несправядлівасць’, ст.-перс. zūrah ’тс’ гіпатэтычнае *aba‑zū̆r з наступным марфалагічным перараскладам на славянскай моўнай глебе. Супраць іранскай крыніцы таксама лінгвагеаграфія слова. Гл. Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 17.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поруга́ние ср., книжн. ганьбава́нне, -ння ср.; (позор) га́ньба, -бы ж.; (оскорбление) знява́га, -гі ж.;

отда́ть на поруга́ние адда́ць на га́ньбу (знява́гу, ганьбава́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)