по́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́д по́ды
Р. по́да по́даў
Д. по́ду по́дам
В. по́д по́ды
Т. по́дам по́дамі
М. по́дзе по́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Но́йды ’мабыць’ (Мат. Гом., Мат. Маг.), ’часамі, выпадкам’ (Бяльк.). Гл. поды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)