-поды, -подыі

(гр. pus, podos = нага)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «канечнасць», «органы перамяшчэння».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

по́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́д по́ды
Р. по́да по́даў
Д. по́ду по́дам
В. по́д по́ды
Т. по́дам по́дамі
М. по́дзе по́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Но́йды ’мабыць’ (Мат. Гом., Мат. Маг.), ’часамі, выпадкам’ (Бяльк.). Гл. поды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ганапо́ды

(ад гр. gone = семя + -поды)

палавыя ножкі (знешні палавы апарат) многіх членістаногіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артрапо́ды

(ад артра- + -поды)

тып беспазваночных жывёл, у які ўваходзяць насякомыя, павукападобныя, ракападобныя, мнаганожкі; членістаногія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брахіяпо́ды

(ад гр. brachion = плячо + -поды)

тып беспазваночных жывёл; водныя, пераважна марскія прымацаваныя формы; плечаногія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пантапо́ды

(ад гр. pan, -ntos = усё + -поды)

клас марскіх драпежных жывёл з 4—6 парамі хаджалых ног, марскія павукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амфіпо́ды

(ад амфі- + -поды)

атрад ракападобных, якія жывуць пераважна ў морах, але сустракаюцца і ў прэсных вадаёмах; служаць ежай для прамысловых рыб, цюленяў, кітоў; бакаплавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арнітапо́ды

(ад арніта- + -поды)

падатрад раслінаедных дыназаўраў мелавога перыяду, (гл. мезазой), для якіх быў характэрны двухногі (як у птушак) спосаб перасоўвання; тыповыя прадстаўнікі — гадразаўр, заўралоф, ігуанадонт, псітаказаўр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкапо́ды

(ад дэка- + -поды)

1) дзесяціногія ракападобныя (крэветка, краб, амар, лангуст);

2) атрад марскіх драпежных галаваногіх малюскаў (цэфалаподаў) з мешкападобным целам і размешчанымі на галаве дзесяццю шчупальцамі (сепія, кальмар), параўн. актаподы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)