подуши́ть​II сов. (духами) падушы́ць; надушы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подуши́ть​I сов., разг. (всех, много) падушы́ць, (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць;

волк подуши́л ове́ц воўк падушы́ў аве́чак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падушы́ць I сов.

1. подави́ть; (ягоды и т.п. — ещё) помя́ть;

2. (умертвить) подуши́ть, подави́ть, передави́ть

падушы́ць II сов. (духами) подуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападушы́ць сов. (много, долго, неоднократно)

1. подави́ть; помя́ть;

2. подуши́ть, подави́ть, передави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)