подры́вI м.

1. (действие по глаг. подорва́ть, подрыва́тьI) падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в го́рной поро́ды падрыва́нне (падры́ў) го́рнай паро́ды;

2. перен. падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в авторите́та падры́ў аўтарытэ́ту;

подры́в торго́вли падры́ў га́ндлю;

вести́ к подры́ву чего́-л. ве́сці да падры́ву чаго́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подры́вII м. (подкоп) падко́пванне, -ння ср., падко́п, -пу м.; падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.; см. подрыва́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падры́ў, -ры́ву м., прям., перен. подры́в;

п. го́рнай паро́дыподры́в го́рной поро́ды;

п. аўтарытэ́туподры́в авторите́та;

п. га́ндлюподры́в торго́вли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́пванне ср., прям., перен. подры́в м., подрыва́ние, подко́п м., подка́пывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́нне I ср. подрыва́ние, подры́в м.; надры́в м.; см. падрыва́ць I, падрыва́цца I

падрыва́нне II ср. подрыва́ние, подры́в м.; см. падрыва́ць II, падрыва́цца II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́п, -пу м.

1. (действие) подко́п;

2. (подземный ход) подко́п;

3. перен., разг. (происки) подко́п, подры́в, ко́зни ед. нет;

рабі́ць п. — стро́ить ко́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)