по́дленькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́дленькі |
по́дленькая |
по́дленькае |
по́дленькія |
| Р. |
по́дленькага |
по́дленькай
по́дленькае |
по́дленькага |
по́дленькіх |
| Д. |
по́дленькаму |
по́дленькай |
по́дленькаму |
по́дленькім |
| В. |
по́дленькі (неадуш.)
по́дленькага (адуш.) |
по́дленькую |
по́дленькае |
по́дленькія (неадуш.)
по́дленькіх (адуш.) |
| Т. |
по́дленькім |
по́дленькай
по́дленькаю |
по́дленькім |
по́дленькімі |
| М. |
по́дленькім |
по́дленькай |
по́дленькім |
по́дленькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
по́дленькі разг. по́дленький
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́дленький разг. по́дленькі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чалаве́чак, ‑чка, м.
Памянш.-ласк. да чалавек (у 1 знач.). Потым [Віця] ўзяў дубец і намаляваў побач са сваёй школай чалавечка з вялікім партфелем. Каліна. / у пагард. ужыв. — Хітрыў, гад... Баяўся, каб мы не заўважылі яго адсутнасці раней, чым яму трэба было. Подленькі быў чалавечак. Машара. // Пра дзіця. Маленькі чалавечак, загорнуты ў прасцірадлы, захутаны ў кажух, ляжаў там, ляжаў нерухомы, бездапаможны. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)