пове́рх предлог с род.

1. (сверху) наве́рх; зве́рху (чаго); (на) на (што);

пове́рх руба́шки на саро́чку;

2. (выше, над чем-л.) паве́рх;

смотре́ть пове́рх очко́в глядзе́ць паве́рх акуля́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзве́рх предлог с род. пове́рх;

вада ішла п. лёду — вода́ шла пове́рх льда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́рх I сущ., м.

1. эта́ж;

2. разг. (в театре) я́рус

паве́рх II предлог с род. пове́рх;

глядзе́ць п. акуля́раў — смотре́ть пове́рх очко́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́рху

1. нареч., в разн. знач. све́рху; (с наружной стороны — ещё) снару́жи;

з., на кні́гах, ляжа́ла папе́ра — све́рху, на кни́гах, лежа́ла бума́га;

ма́сла сапсава́лася то́лькі з. — ма́сло испо́ртилось то́лько све́рху (снару́жи);

з. пасы́палася лі́сце — све́рху посы́пались ли́стья;

дырэкты́ва з. — директи́ва све́рху;

2. в знач. предлога пове́рх; сверх;

апрану́ць плашч з. паліто́ — наде́ть плащ пове́рх (сверх) пальто́;

глядзе́ць (на каго) з. ўніз — смотре́ть (на кого) све́рху вниз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наповерку, наповеркі ’несці груз удвух, прымацаваўшы да сярэдзіны палкі і ўзяўшыся за яе канцы або палажыўшы іх на плечы’ (Юрч.), ’наперавес’ (Нас.), наповірку ’тс’ (Яруш.), ’трымаючыся ўдвух за абодва канцы’ (Бяльк.), параўн. балг. дыял. на поверенки ’спосаб несці груз удвух на палцы, да якой ён прымацаваны’. Балгарская паралель дае падставы рэканструяваць першапачатковае спалучэнне з прыназоўнікам *на поверку, дзе другая частка назоўнік, параўн. польск. pouerek ’кій’, powyrek (з 1532 г.) ’кій для нашэння вёдраў, каромысла’; чэш. poverek і povererl ’кій для пераноскі цэбраў (прасоўваецца праз абодва вухі цэбра)’, ст.-чэш. pouereky славен. pouerek ’каромысла’ параўноўваюць з серб.-ц.-слав. повора (XVI ст.) ’насілкі, паланкін’ (да *verti) (Махэк₂, 476; Варбат, АДД, 14), адносяць да *vyriti ’тырчэць’ (Брукнер, 639), параўн. таксама рус. верать, вирать ’піхаць, усоўваць’, гл. аўраць, вор2. Згадка ў Насовіча пра сувязь з поверх ’зверху’ не мае падстаў (гл. Нас., 314).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наве́рх

1. нареч. (на верхнюю часть чего-л.) наве́рх;

занясі́це н. — занеси́те наве́рх;

вы́лезці з я́мы н. — вы́лезть из я́мы наве́рх;

2. нареч. (ввысь) наве́рх, вверх;

гля́нуць н. — взгляну́ть наве́рх (вверх);

3. нареч. нару́жу;

вы́вернуць шэ́рсцю н. — вы́вернуть ше́рстью нару́жу;

смала́ вы́ступіла н. — смола́ вы́ступила нару́жу;

4. нареч., горн. на-гора́;

5. нареч., перен. наве́рх, нару́жу;

пра́ўда ўсплыве́ н. — пра́вда всплывёт наве́рх (нару́жу);

6. предлог с род. пове́рх;

н. саро́чкіпове́рх соро́чки;

усплы́ць (вы́йсці) н. — всплыть (вы́йти) на пове́рхность, (нару́жу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбіва́ць несов.

1. (наколачивать ударами) набива́ть; (на остриё, рукоятку) наса́живать;

2. разг. (с усилием надевать что-л.) натя́гивать, напя́ливать;

3. (вспенивать) взбива́ть;

4. (делать рыхлым, пушистым) взбива́ть;

5. разг. (высоко класть одно поверх другого) взгроможда́ть;

6. (дробя) снима́ть;

1-6 см. узбі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сверх предлог с род.

1. (поверх чего-л.) на, зве́рху, паве́рх, наве́рх;

наде́ть сверх руба́шки надзе́ць паве́рх на саро́чку (наве́рх на саро́чку, зве́рху);

2. (превыше чего-л.) звыш (чаго); це́раз, праз (што);

расхо́ды сверх сме́ты выда́ткі звыш каштары́са;

3. (помимо чего-л.) апрача́, звыш (чаго);

сверх зарпла́ты он получи́л пре́мию звыш (апрача́) зарпла́ты ён атрыма́ў прэ́мію;

сверх ожида́ния зусі́м неспадзява́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

че́рез предлог с вин.

1. (поперёк чего-л., с одной стороны на другую, поверх чего-л.) це́раз (каго, што);

мост че́рез ре́ку мост це́раз раку́;

переле́з че́рез забо́р перале́з це́раз плот;

2. в др. знач. праз (каго, што);

луч со́лнца проби́лся че́рез щель праме́нь со́нца прабі́ўся праз шчы́ліну;

пройти́ че́рез лес прайсці́ праз лес;

оповести́ть о чём-л. че́рез газе́ты абвясці́ць пра што-не́будзь праз газе́ты;

гото́вить ка́дры че́рез аспиранту́ру рыхтава́ць ка́дры праз аспіранту́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбі́ць сов.

1. (наколотить ударами) наби́ть; (на остриё, рукоятку) насади́ть;

у. абру́ч на бо́чку — наби́ть (насади́ть) о́бруч на бо́чку;

у. тапо́р на тапары́шча — наби́ть (насади́ть) топо́р на топори́ще;

2. разг. (с усилием надеть что-л.) натяну́ть, напя́лить;

3. (вспенить) взбить;

у. смята́нку — взбить сли́вки;

4. (сделать рыхлым, пушистым) взбить;

у. паду́шку — взбить поду́шку;

5. разг. (высоко положить одно поверх другого) взгромозди́ть;

узбі́ў на стол крэ́сла, а на крэ́сла скры́нку — взгромозди́л на стол стул, а на стул я́щик;

6. (раздробив) снять;

у. асфа́льт — снять асфа́льт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)