побурча́ть сов. пабурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабурча́ць сов.

1. порыча́ть, поворча́ть, поурча́ть;

2. разг., неодобр. (сердито побормотать) поворча́ть, побурча́ть, побрюзжа́ть;

3. безл. побурча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)