побо́рник м., книжн. (борец) змага́р, -ра́ м. (за што); (сторонник) прыхі́льнік, -ка м. (чаго); (защитник) абаро́нца, -нцы м. и ж. (чаго); (защитник) абаро́нца, -нцы м. и ж. (чаго); (заступник) засту́пнік, -ка м. (за што);
побо́рник ми́ра и демокра́тии змага́р за мір і дэмакра́тыю, абаро́нца (прыхі́льнік) мі́ру і дэмакра́тыі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Паборнік ’заўзяты прыхільнік, абаронца каго-, чаго-н.’ (ТСБМ). Рус. побо́рник, ст.-рус. побо́рник (XII ст.), серб.-харв. побо́рник ’тс’. Да бароцца (гл.). У бел. мове можа быць новым кніжным запазычаннем з рус.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барацьбі́т, -та́ м. (за што) боре́ц; побо́рник (чего); ревни́тель;
б. за правы́ — побо́рник прав
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засту́пнік м. засту́пник; защи́тник; покрови́тель; побо́рник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змага́р, -ра́ м. (за што) боре́ц, побо́рник (чего);
з. за мір — боре́ц за мир; побо́рник ми́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абаро́нца м.
1. в разн. знач. защи́тник;
2. (ревностный сторонник чего-л.) побо́рник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхі́льнік м.
1. сторо́нник; побо́рник, приве́рженец;
~кі мі́ру — сторо́нники ми́ра;
2. (дружески расположенный) доброжела́тель, благожела́тель;
3. (почитающий кого-, что-л.) почита́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)