плё́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плё́начны плё́начная плё́начнае плё́начныя
Р. плё́начнага плё́начнай
плё́начнае		 плё́начнага плё́начных
Д. плё́начнаму плё́начнай плё́начнаму плё́начным
В. плё́начны (неадуш.)
плё́начнага (адуш.)		 плё́начную плё́начнае плё́начныя (неадуш.)
плё́начных (адуш.)
Т. плё́начным плё́начнай
плё́начнаю		 плё́начным плё́начнымі
М. плё́начным плё́начнай плё́начным плё́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плёначны плёночный;

○ п. апара́т — плёночный аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плёначны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плёнкі, звязаны з прымяненнем плёнкі (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.

Праявіць плёнку.

Зняць на плёнку.

2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.

3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).

4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.

Поліэтыленавая п.

|| прым. плёначны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плёночный

1. пле́вачны;

2. техн. плёначны;

плёночный аппара́т плёначны апара́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)