плясця́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плясця́нка плясця́нкі
Р. плясця́нкі плясця́нак
Д. плясця́нцы плясця́нкам
В. плясця́нку плясця́нкі
Т. плясця́нкай
плясця́нкаю		 плясця́нкамі
М. плясця́нцы плясця́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Плясця́нка ’пояс, зроблены рукамі пры дапамозе дзвюх-трох драўляных палачак’ (Нік. Очерки). У выніку кантамінацыі лексем плесці і пляцёнка (гл.). Параўн. таксама плясцёнка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)