пля́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пля́жны пля́жная пля́жнае пля́жныя
Р. пля́жнага пля́жнай
пля́жнае		 пля́жнага пля́жных
Д. пля́жнаму пля́жнай пля́жнаму пля́жным
В. пля́жны (неадуш.)
пля́жнага (адуш.)		 пля́жную пля́жнае пля́жныя (неадуш.)
пля́жных (адуш.)
Т. пля́жным пля́жнай
пля́жнаю		 пля́жным пля́жнымі
М. пля́жным пля́жнай пля́жным пля́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пля́жны пля́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пляжа. Ногі правальваліся ў драбнюткі, зусім як пляжны, пясок, пакідаючы на ім адбіткі слядоў. Шыцік. // Прызначаны для пляжа. Пляжны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адхоністы бераг, зручны для купання і сонечных ваннаў.

Пясчаны п.

|| прым. пля́жны, -ая, -ае.

П. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пляжный пля́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэзло́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

Лёгкае рассоўнае крэсла з пакатай спінкай і доўгім сядзеннем, з матэрыі, у якім адпачываюць паўлежачы.

Пляжны ш.

|| прым. шэзло́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)