плюма́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плюма́ж плюма́жы
Р. плюма́жа плюма́жаў
Д. плюма́жу плюма́жам
В. плюма́ж плюма́жы
Т. плюма́жам плюма́жамі
М. плюма́жы плюма́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плюма́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аздабленне з пер’я на галоўным уборы і на надлобным рэмені конскай збруі.

|| прым. плюма́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плюма́ж м. плюма́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плюма́ж плюма́ж, -жа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плюма́ж, ‑а, м.

Аздабленне з пер’яў на галаўным уборы і на конскай збруі.

[Фр. plumage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)