пло́скасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пло́скасць |
пло́скасці |
| Р. |
пло́скасці |
пло́скасцей
пло́скасцяў |
| Д. |
пло́скасці |
пло́скасцям |
| В. |
пло́скасць |
пло́скасці |
| Т. |
пло́скасцю |
пло́скасцямі |
| М. |
пло́скасці |
пло́скасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пло́скасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. гл. плоскі.
2. У геаметрыі: паверхня, якая мае два вымярэнні.
Лінія на плоскасці.
3. Роўная, гладкая паверхня.
П. самалёта (крыло). Нахіленая п.
Каціцца па нахіленай плоскасці (перан.: пра паступовае маральнае падзенне).
4. перан. Галіна, сфера распаўсюджання чаго-н., пункт гледжання.
Разгледзець пытанне ў іншай плоскасці.
|| прым. пло́скасны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Плоскасныя вымярэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пло́скасць ж., в разн. знач. пло́скость;
перасячэ́нне ~цей — мат. пересече́ние плоскосте́й;
нахі́леная п. — мех. накло́нная пло́скость;
разгле́дзець пыта́нне ў ро́зных ~цях — рассмотре́ть вопро́с в разли́чных плоскостя́х;
◊ каці́цца па нахі́ленай ~ці — кати́ться по накло́нной пло́скости
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пло́скасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць плоскага.
2. Роўная, гладкая паверхня. // У геаметрыі — паверхня, якая мае толькі два вымярэнні і характарызуецца тым, што прамая лінія, праведзеная паміж любымі дзвюма кропкамі яе, поўнасцю сальецца з гэтай паверхняй.
3. перан. Пэўны погляд на рэчы, адносіны; пункт погляду, падыходу. Пытанне, па сутнасці, магло ставіцца ў дзвюх розных плоскасцях: ёсць ці няма наогул пралетарскай літаратуры. Перкін.
4. Спец. Крыло самалёта. [Ярохін] залез пад самалёт і, хаваючыся ад дажджу пад яго плоскасцямі, пачаў капаць нажом зямлю. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пло́скі, -ая, -ае.
1. Роўны, без узвышшаў і паглыбленняў, з прамой і гладкай паверхняй.
П. дах.
2. перан. Пазбаўлены арыгінальнасці, банальны, пошлы.
Плоскія жарты.
Плоска (прысл.) вастрасловіць.
|| наз. пло́скасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
секу́щий сяку́чы;
секу́щая пло́скость сяку́чая пло́скасць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стушава́ць сов. стушева́ть;
с. пло́скасць — стушева́ть пло́скость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сяку́чы мат. секу́щий;
~чая пло́скасць — секу́щая пло́скость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мерыдыя́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мерыдыяна. Мерыдыянная плоскасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экліпты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да экліптыкі. Экліптычная плоскасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)