пле́шчыць
‘плюшчыць што-небудзь пад ціскам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пле́шчу |
пле́шчым |
| 2-я ас. |
пле́шчыш |
пле́шчыце |
| 3-я ас. |
пле́шчыць |
пле́шчаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пле́шчыў |
пле́шчылі |
| ж. |
пле́шчыла |
| н. |
пле́шчыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пле́шчы |
пле́шчыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пле́шчачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пле́шчыць 1 ’рабіць плоскім, тонкім, плюшчыць’ (Нас.)· Да плоскі (гл.). Сюды ж плешчанік ’ляпёшкі з прэснага цеста, пасыпанне макам’ (тураў., Малч.), якія, відаць, былі плоскія. Параўн. таксама пляскач 2, пляскуха (гл.).
◎ Пле́шчыць 2 ’пляскаць у далоні’ (лід., Сл. ПЗБ). Да пляск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)